Pierwsze czytanie:
(Dz 13, 14. 43-52)
Psalm responsoryjny:
(Ps 100 (99), 2-3. 4-5 (R.: por. 3c))
Drugie czytanie:
(Ap 7, 9. 14b-17)
Śpiew przed Ewangelią:
(J 10, 14)
Ewangelia:
(J 10, 27-30)
Jezus daje swoim owcom życie wieczne

Ewangelia według Świętego Jana

(J 10, 27-30)

Jezus powiedział: «Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Jezus jest jedynym, który może dać człowiekowi życie wieczne. Ale może je dać tylko temu, kto idzie za Nim i kto słucha Jego głosu. Taki człowiek jest w ręku Boga. A Bóg jest wieczny. I wieczna jest Jego "ręka", czyli opieka. Póki On nas trzyma, także my jesteśmy wieczni.

Panie, uczyń mnie narzędziem Twego pokoju
Tam, gdzie jest nienawiść, pozwól mi posiać miłość
Tam, gdzie są urazy, daj przebaczenie
Tam, gdzie jest zwątpienie, daj wiarę
Tam, gdzie jest rozpacz, daj nadzieję
Tam, gdzie jest ciemność, daj światło
Tam, gdzie jest smutek, daj radość
Boski Mistrzu uczyńBym nie szukał pocieszenia, lecz innych pocieszał
Bym nie szukał zrozumienia, lecz innych rozumiał
Bym nie szukał umiłowania, lecz innych kochał
Przebaczając otrzymujemy przebaczenie
Umierając rodzimy się do życia wiecznego
                                       (Modlitwa św. Franciszka)