Pierwsze czytanie:
Rdz 22, 1-2. 9-13. 15-18 Ofiara Abrahama
Psalm responsoryjny:
Ps 116B (115), 10 i 15. 16-17. 18-19 (R.: Ps 116 (114), 9)
Drugie czytanie:
Rz 8, 31b-34 Bóg nie oszczędził dla nas własnego Syna
Śpiew przed Ewangelią:
Mt 17, 7
Ewangelia:
Mk 9, 2-10 Przemienienie Pańskie
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Mk 9, 2-10
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam przemienił się wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden wytwórca sukna na ziemi wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni.
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie». I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.
Dzisiejsza Ewangelia prowadzi nas wraz z Chrystusem, Piotrem, Jakubem i Janem na górę Tabor. Tam Chrystus przemienił się wobec swoich Apostołów. Jego twarz zajaśniała jak słońce, a szaty stały się olśniewająco białe. Przemienienie Jezusa miało umocnić wiarę Apostołów oraz przygotować ich na przeżycie męki i śmierci Jezusa.
Św. Anastazy pisze: "Cóż bardziej szczęśliwego, cóż wznioślejszego, cóż wspanialszego, jak być z Bogiem, do Niego się upodabniać i trwać w Jego światłości? Oto każdy z nas mając Boga w swoim sercu, przemieniony na obraz Boży, niechaj zawoła z radością: "Dobrze nam tu być”, gdzie wszystko wypełnione jest światłem, gdzie panuje szczęście, radość i wesele, gdzie wszystko w naszym sercu jest pokojem, pogodą i słodyczą, gdzie ogląda się Boga, gdzie On sam wraz z Ojcem gotuje dla Ciebie mieszkanie…"
Światło Chrystusa Przemienionego zapowiada Jego Zmartwychwstanie. Mogę stać się tylko obserwatorem tego wydarzenia, albo pozwolić, aby stało się ono dla mnie lustrem, w którym dostrzegę moją drogę na górę Tabor, osobiste spotkanie z Chrystusem a przede wszystkim włąsną drogę do Jerozolimy. Własną to nie znaczy samotną. Przemienienie uczy nas, że do Jerozolimy idziemy za Jezusem, Jego drogą.