Psalm responsoryjny:
Ps 118 (117), 1-2. 16-17. 22-23
Ewangelia:
Mk 16, 1-8 Chrystus zmartwychwstał

Ewangelia według świętego Marka

Mk 16, 1-8

Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem, w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się. Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: „Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”». One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.

    Dzisiejszy dzień jest dniem wielkiego milczenia. Trwamy na modlitwie i adoracji w obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Dzień wielkiego milczenia Kościoła przypomniał nam pobyt Jezusa w grobie. Gdy ten dzień powoli dobiega końca, znów przychodzimy do Kościoła, by świętować radość zmartwychwstania – radość Paschy.

     Przejście Chrystusa do życia – zmartwychwstanie dokonało się w nocy, z soboty na niedzielę. Pierwsi świadkowie Zmartwychwstałego: kobiety galilejskie, Maria z Magdali, Piotr i Jan, Łukasz i Kleofas dadzą pierwsze świadectwo o pustym grobie w niedzielę. My również, jak oni, pójdziemy jutro na ulice, by w procesji rezurekcyjnej dać świadectwo: Chrystus prawdziwie zmartwychwstał! A my jesteśmy tego świadkami.

     Dziś światło, które przed miliardami lat pierwszy raz oświetliło mroki ziemi – dziś rozświetli mroki naszej świątyni, mroki naszych serc. Zapalimy nasze świece od Paschału. Potem przekażemy nasze płonące świece do odpalenia naszym siostrom i braciom. Przyjmiemy światło Paschału – światło Jezusa Chrystusa, by je przekazywać innym. By odtąd być jednym z miliardów źródeł światła w świecie. By być światłem świata. By świecić światłem Chrystusa. By być źródłem dobra i miłości. By się spalać dla innych – jak płonące świece.

     Świętujemy dziś Paschę. Pascha Jezusa miała miejsce dwa tysiące lat temu. Pascha człowieka, nasza osobista Pascha trwa do chwili śmierci. Pascha świata trwać będzie do jego końca. W dzisiejszą noc łączą się wszystkie Paschy historii z Paschą Jezusa Chrystusa. Świętujmy tę noc i najbliższe dni w radości. Świętujmy w wierze i nadziei. Pamiętajmy, że każdy rok, każdy dzień, każda chwila, chociaż czasem bardzo trudna, przybliża nas do wiecznej Paschy w Niebie.