WIELKI POST  

MODLITWA - POST - JAŁMUŻNA 

 

Środa Popielcowa - 14 lutego

 

Msza św. z posypaniem popiołem

7.00, 8.00, 9.00, 17.00, 18.30, 20.00

SPOWIEDŹ - w godz. Mszy św.

 

DROGA KRZYŻOWA - PIĄTKI 

16.30 - dla dzieci

17.45 - parafianie

20.00 - parafianie

22 MARCA - piątek - po Mszy św. o g. 18.30

Droga Krzyżowa ulicami parafii

 

GORZKIE ŻALE - NIEDZIELE

17.45 

 

10 - 13 MARCA - Niedziela - Środa

REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE

Nauki rekolekcyjne podczas Mszy św.

Niedziela - cała

Poniedziałek - Wtorek -  Środa - 8.00 i 18.30

Rekolekcjonista: O. Waldemar Linke CP, pasjonista

Zbiórka CARITAS na paczki dla potrzebujących parafian

 

19 marca - wtorek 

Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

Msze św. 7.00; 7.30; 8.00 i 18.30

Święto Patronalne Towarzystwa Jezusowego

 

25 marca - Wielki Poniedziałek

Duchowa Adopcja dziecka poczętego

Msza św. - 18.30

 

28 marca - 30 marca

czwartek - piątek - sobota

ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE 

 

31 marca - niedziela

Zmartwychwstanie Pańskie

  • Przy wypełnianiu deklaracji PIT za rok 2023 możemy przeznaczyć 1,5% swojego podatku na dowolny cel.

Zachęcamy do wsparcia naszej parafii.

Dzięki poprzednim odpisom od podatku uzyskaliśmy od Was znaczące wsparcie.

Dlatego teraz również zwracamy się z prośbą o wsparcie poprzez odpis od podatku.

 

1-5procent.jpg

 

KURS PRZEDMAŁŻEŃSKI 2024

 

kursm

WOLNE MIEJSCA. ZAPISZ SIĘ. 

Wieczory dla Narzeczonych prowadzone są metodą dialogową tylko w parach przez wspólnotę małżeńską Małżeńskie Drogi.

Rozpoczęcie spotkań:

31stycznia 2024 r., godz. 19.00.

Kurs składa się z 9 cotygodniowych spotkań.

Zakończenie spotkań: 3 kwietnia 2024 r.

Zapisy:

o. Andrzej Kiełbowski SJ,e-mail:  szczepan.md [@] gmail.com

 

Orędzie papieża Franciszka na Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych - 23 lipca 2023

Rok: 2023
Autor: Papież Franciszek

„Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie” (Łk 1, 50)

Drodzy bracia i siostry!

      „Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie” (Łk 1, 50): oto temat III Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych. Temat ten prowadzi nas ponownie do błogosławionego spotkania młodej Maryi z jej starszą krewną Elżbietą (por. Łk 1, 39-56). Napełniona Duchem Świętym, kieruje ona do Matki Bożej słowa, które tysiące lat później nadają rytm naszej codziennej modlitwie: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona” (w. 42). A Duch Święty, który już zstąpił na Maryję, skłania Ją do odpowiedzi poprzez Magnificat, w którym obwieszcza, że miłosierdzie Pana rozciąga się z pokolenia na pokolenie. Duch Święty błogosławi i towarzyszy każdemu owocnemu spotkaniu między różnymi pokoleniami, między dziadkami a wnukami, między młodymi a osobami starszymi. Bóg pragnie bowiem, aby tak jak Maryja z Elżbietą, młodzi radowali serca starszych i czerpali mądrość z ich doświadczeń życiowych. Ale przede wszystkim Pan pragnie, abyśmy nie pozostawiali osób starszych samym sobie, abyśmy nie spychali ich na margines życia, co niestety zdarza się dziś nazbyt często.

      To piękne, że w tym roku obchody Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych i Światowe Dni Młodzieży przypadają blisko siebie. Obydwa wydarzenia mają za temat „pośpiech” Maryi (por. w. 39) w wydarzeniu nawiedzenia Elżbiety, a tym samym prowadzą nas do refleksji nad więzią między młodymi a osobami starszymi. Pan ufa, że młodzi spotykając się z nimi przyjmą wezwanie do pielęgnowania pamięci i rozpoznają w nich dar przynależności do większej historii. Przyjaźń osoby starszej pomaga młodemu człowiekowi nie sprowadzać życia do teraźniejszości i pamiętać, że nie wszystko zależy od jego zdolności. Z kolei dla osób starszych obecność osoby młodej otwiera nadzieję, że to, co przeżyli, nie zostanie utracone, a ich marzenia zostaną zrealizowane. Krótko mówiąc, nawiedzenie Elżbiety przez Maryję i świadomość, że miłosierdzie Pana jest przekazywane z pokolenia na pokolenie, ujawniają, że nie możemy iść dalej – a nawet zbawić się – sami i że interwencja Boga zawsze objawia się w całości, w dziejach ludu. Mówi o tym sama Maryja w Magnificat, radując się w Bogu, który dokonuje nowych i zaskakujących cudów, będąc wierny obietnicy danej Abrahamowi (por. w. 51-55).

 

      Aby lepiej przyjąć styl Bożego działania pamiętajmy, że czas musi być przeżywany w pełni, ponieważ największe rzeczywistości i najpiękniejsze marzenia nie są realizowane w jednej chwili, ale poprzez rozwój i dojrzewanie: w drodze, w dialogu, w relacji. Dlatego ci, którzy skupiają się tylko na tym, co doraźne, na własnych korzyściach, które należy osiągnąć szybko i zachłannie, na „wszystkim i teraz”, tracą z oczu działanie Boga. Natomiast Jego plan miłości obejmuje przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, obejmując i łącząc pokolenia. Jest to projekt, który wykracza poza nas samych, ale w którym każdy z nas jest ważny, a przede wszystkim wezwany do wyjścia poza swoje ograniczenia. Dla najmłodszych jest to kwestia wyjścia poza doraźność, w której zamyka nas rzeczywistość wirtualna, często odwracająca uwagę od konkretnych działań. Dla najstarszych jest to kwestia nie rozpamiętywania słabnących sił i nie żałowania utraconych możliwości. Patrzmy w przyszłość! Dajmy się kształtować łasce Bożej, która z pokolenia na pokolenie uwalnia nas od bezruchu w działaniu i żalu za przeszłością!

     W spotkaniu Maryi i Elżbiety, młodych i starych, Bóg daje nam swoją przyszłość. Droga Maryi i gościnność Elżbiety otwierają bowiem drzwi do objawienia się zbawienia: poprzez ich uścisk Jego miłosierdzie wkracza z radosną łagodnością w ludzką historię. Chciałbym zatem zaprosić wszystkich do zastanowienia się nad tym spotkaniem, co więcej, do zamknięcia oczu i wyobrażenia sobie, jak w migawce, tego uścisku między młodą Matką Boga a starszą matką św. Jana Chrzciciela; do przedstawienia go sobie w myśli i uwidocznienia w sercu, do utrwalenia go w duszy jako świetlistej ikony wewnętrznej.

     Zachęcam także, abyśmy przeszli od wyobraźni do konkretu, czyniąc coś, aby objąć uściskiem dziadków i osoby starsze. Nie zostawiajmy ich samymi. Ich obecność w rodzinach i wspólnotach jest cenna, daje nam świadomość, że dzielimy to samo dziedzictwo i jesteśmy częścią ludu, w którym strzeże się korzeni. Tak, to właśnie osoby starsze przekazują nam naszą przynależność do świętego ludu Bożego. Kościół podobnie, jak społeczeństwo ich potrzebują. Przekazują oni teraźniejszości przeszłość, która jest niezbędna do budowania przyszłości. Czcijmy ich, nie pozbawiajmy siebie ich towarzystwa i nie pozbawiajmy ich naszego, nie pozwólmy, by byli odrzuceni!

     Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych pragnie być małym, delikatnym znakiem nadziei dla nich i dla całego Kościoła. Dlatego ponawiam moje zaproszenie do wszystkich – diecezji, parafii, stowarzyszeń, wspólnot – aby obchodzić go, koncentrując się na przepełniającej radości z ponownego spotkania między młodymi a osobami starszymi. Wam młodym, którzy przygotowujecie się do wyjazdu do Lizbony, lub będziecie przeżywać Światowe Dni Młodzieży w waszych miejscowościach, chciałbym powiedzieć: zanim wyruszycie, odwiedźcie swoich dziadków, odwiedźcie samotną osobę starszą! Jej modlitwa będzie was strzegła i będziecie nosić w sercu błogosławieństwo tego spotkania. Proszę was, starsi, abyście towarzyszyli modlitwą młodym, którzy wkrótce będą świętować ŚDM. Ci ludzie młodzi są odpowiedzią Boga na wasze prośby, owocem tego, co zasialiście, znakiem, że Bóg nie opuszcza swojego ludu, ale zawsze odmładza go wyobraźnią Ducha Świętego.

     Drodzy dziadkowie, drodzy starsi bracia i siostry, niech błogosławieństwo uścisku Maryi i Elżbiety dotrze do was i napełni wasze serca pokojem. Z miłością was błogosławię. A wy, proszę, módlcie się za mnie.

 

Rzym, u św. Jan na Lateranie, 31 maja 2023 r., w święto Nawiedzenia NMP

FRANCISZEK

24.06.2023 r. w sobotę, w Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela, w naszym Kościele

o godz. 12.00 - Msza św. Dziękczynna - 50-lecie kapłaństwa O. Andrzeja Kuszyńskiego SJ

 O.A.KSJ.pngO.A.KSJ-ob.pngJub-o.AKuszyński.jpg

NOTA Z ŻYCIORYSU

Jubileusz o. Andrzeja Kuszyńskiego SJ przypada dokładnie 23 czerwca 2023 r. Natomiast 24 czerwca 1973 r. (była to niedziela) miał prymicje, czyli odprawiał po raz pierwszy Mszę św. wtedy jeszcze w kaplicy św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej 61.

Urodził się 28 maja 1943 roku w Warszawie. W wieku 22 lat rozpoczął swoją drogę życia jezuickiego, przerwaną przez dwa lata (1965-1967) służby wojskowej, planowanej wtedy jako odwet wobec młodych, którzy rozpoczynali drogę do kapłaństwa. 

Po nowicjacie rozpoczął zwyczajny rytm formacji intelektualnej przygotowującej do kapłaństwa, studia filozoficzne w Krakowie, teologia w Lyonie, gdzie otrzymał święcenia diakonatu. Ten ważny etap formacji został po miesiącu zwieńczony święceniami kapłańskimi, przyjętymi w 1973 r. w Warszawie. 

Potem rok jeszcze w Lyonie i powrócił do Polski, aby podjąć pracę duszpasterza studentów, najpierw przez dwa lata w Toruniu i potem przez trzy lata w Gdańsku Wrzeszczu. Potem były kolejne lata posługi w duszpasterstwie akademickim, najpierw w Szczecinie gdzie w 1981 r. złożył ostatnie śluby, a potem w Toruniu. Następnie został posłany do Warszawy – na ul. Narbutta, gdzie przez rok posługiwał jako wikariusz w parafii i kapelan szpitala. Przez kolejne siedem lat, mieszkając w Warszawie przy ul. Świętojańskiej, wypełniał posługę misjonarza ludowego. Potem był rok posługi jako ekonom we wspólnocie kolegium, gdzie znajduje się teologat. 

Ponownie przeniósł się do wspólnoty przy ul. Szczepana, posługując przez dwa lata jako misjonarz ludowy i kapelan szpitala. 

Od roku 1995, rozpoczął posługę w areszcie śledczym w Warszawie. W tym miejscu, przez wiele lat i z oddaniem służył więźniom, głosząc im Słowo Boże, udzielając sakramentów i niosąc pociechę. 

Po zakończeniu tej godnej uznania posługi, pomaga w parafii św. Szczepana, odwiedzając chorych i pełniąc posługę ojca duchownego wspólnoty. 

Copyright © 2014. All Rights Reserved.