Pierwsze czytanie:
(Dz 1, 1-11)
Psalm responsoryjny:
(Ps 47 (46), 2-3. 6-7. 8-9 (R.: por. 6))
Drugie czytanie:
(Hbr 9, 24-28; 10, 19-23)
Śpiew przed Ewangelią:
((Mt 28, 19a. 20b)
Ewangelia:
(Łk 24, 46-53)
Jezus został uniesiony do nieba

Ewangelia według Świętego Łukasza

(Łk 24, 46-53)

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego.

Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka». Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.

    Św. Łukasz mówi, że Jezus błogosławił uczniów zanim odszedł do nieba. Błogosławieństwo to moc, które Pan udziela i ochrona, abyśmy nie popadli w moc złego, jak się modlimy słowami Ojcze nasz. Błogosławieństwo Pana to pewność tego, że On nam towarzyszy na naszych drogach. On nas wspiera. W czasie każdej Mszy św. kapłan udziela nam błogosławieństwa. Czy dostrzegam w nim moc działającego Chrystusa?