Pierwsze czytanie: Dłuższe
Wj 20 1-17 Ogłoszenie przykazań Bożych
lub: Krótsze
Wj 20, 1-3. 7-8. 12-17 Ogłoszenie przykazań Bożych
Psalm responsoryjny:
Ps 19 (18), 8. 9. 10. 11 (R.: por. J 6, 68b)
Drugie czytanie:
1 Kor 1, 22-25 Chrystus ukrzyżowany jest mądrością Bożą
Śpiew przed Ewangelią:
J 3, 16
Ewangelia:
J 2, 13-25 Zapowiedź męki i zmartwychwstania
Ewangelia według świętego Jana
J 2, 13-25
Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powyrzucał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu Ojca mego targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie».
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo».
Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?»
On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo dobrze wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co się kryje w człowieku.
Jaka jest moja świątynia? Jak wygląda miejsce mojego osobistego spotkania z Jezusem? Czy jest to miejsce czerpania wody żywej wprost ze źródła, miejsce szukania Ducha Świętego i pytania: Jaka jest Twoja wola Panie, bo chcę ją wypełnić? Czy jest to kult w Duchu i Prawdzie (por. J 4,23)? A może moja świątynia to miejsce handlu, ciągłych propozycji składanych Bogu, ciągłych zapewnień, co mogę Mu dać z mojego życia, co mogę poświęcić, ale niech On pozwoli, aby to moje plany się realizowały, moje oczekiwania i pragnienia?
Panie Jezu. Ty jesteś nową Świątynią. W Tobie Bóg zamieszkał pośród ludzi i stał się bliski wobec każdego z nas. Pouczasz nas dzisiaj, że każdy z nas ma być taką samą świątynią Boga. Dziękujemy Ci za Twoją łaskę i dar Ducha, który mieszka w naszych sercach. To wielka godność – być świątynią Boga. Pragnę, wsparty Twoją łaską, zawsze stawiać Boga na pierwszym miejscu. Pragnę tylko Jemu służyć. Dopomóż mi, Panie, w realizacji moich postanowień. Dopomóż, aby świątynia mego serca pozostała na zawsze czysta.