„Biedni nie są numerami, dzięki którym możemy pochwalić się działaniami. Biedni to osoby, którym należy wyjść na spotkanie. To samotni młodzi i starsi ludzie, których trzeba zaprosić do domu, aby podzielić się posiłkiem. To kobiety, mężczyźni i dzieci, którzy czekają na przyjacielskie słowo. Biedni zbawiają nas, ponieważ pozwalają nam spotkać oblicze Chrystusa – napisał Papież Franciszek w orędziu na III Światowy Dzień Ubogich, który będziemy obchodzić 17 listopada b.r. Mottem tegorocznego Dnia są słowa Psalmu 9 „Ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie”.

1. „Ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie” (Ps 9,19). Te słowa Psalmu są niesamowicie aktualne i wyrażają głęboką prawdę, którą wiara wpisuje w serce najbiedniejszych: da się odnowić nadzieję straconą w obliczu niesprawiedliwości, cierpień i niepewności życia. Psalmista opisuje warunki, w jakich żyje biedak oraz arogancję tego, kto go uciska (por. w. 22-31). Autor natchniony przyzywa sądu Bożego, aby przywrócona została sprawiedliwość oraz przezwyciężona nieprawość (por. w. 35-36). Wydaje się, iż w jego słowach powraca pytanie, które zadawane jest nieustannie na przestrzeni wieków: jak Bóg może tolerować taką nierówność? Jak może pozwolić, aby biedak był upokarzany, nie przychodząc mu z pomocą? Dlaczego pozwala, aby ten, kto uciska, miał szczęśliwe życie, gdy tymczasem to jego zachowanie powinno zostać potępione właśnie ze względu na cierpienia biednego?

W czasie, gdy powstawał niniejszy Psalm, ludzie mieli do czynienia z wielkim rozwojem ekonomicznym, który, jak to często bywa, doprowadził do wielu nierówności społecznych. Nierówność ta spowodowała powstanie licznej grupy potrzebujących, których warunki życia zdawały się być jeszcze bardziej dramatyczne, gdy porównujemy je z bogactwem osiągniętym przez niewielu uprzywilejowanych. Autor Psalmu, przyglądając się tej sytuacji, maluje obraz tyleż realistyczny, co prawdziwy.

Był to czas, w którym ludzie aroganccy i nieposiadający żadnego poczucia Boga polowali na biednych, aby wziąć w posiadanie nawet to niewiele, co mieli i sprowadzić ich do rangi niewolników. Nie rożni się to zbytnio od dzisiejszych czasów. Niedawny kryzys ekonomiczny nie przeszkodził licznym grupom osób na wzbogacenie się, które tym bardziej jawi się jako anomalia, im więcej ludzi ubogich spotykamy na ulicach naszych miast, którym brakuje tego, co konieczne do życia, i którzy czasem są nękani i wykorzystywani. Przychodzą na myśl słowa Apokalipsy: „Ty bowiem mówisz: «Jestem bogaty», i «wzbogaciłem się», i «niczego mi nie potrzeba», a nie wiesz, że to ty jesteś nieszczęsny i godzien litości, i biedny i ślepy, i nagi” (Ap 3,17). Mijają wieki, ale sytuacja bogatych i biednych się nie zmienia, tak jakby doświadczenie wyniesione z historii nic nas nie uczyło. Słowa Psalmu nie odnoszą się więc do przeszłości, ale do naszego obecnego miejsca przed sądem Bożym.

"Wspólnota św. Jana Apostoła":

Jesteśmy wspólnotą młodych dorosłych, modlimy się medytacją ignacjańską,
dzielimy się naszym doświadczeniem Pana Boga i formujemy w duchu św. Ignacego z Loyoli. 
Spotykamy się w każdy wtorek o 20.00 w kaplicy św. Judy Tadeusza:

- w każdy trzeci wtorek miesiąca uczestniczymy w konferencji prowadzonej przez o. Adama Schulza SJ, 
na której pogłębiamy znajomość duchowości osób świeckich

- w pozostałe wtorki modlimy się medytacją ignacjańską przed Najświętszym Sakramentem (45min.),
a następnie dzielimy się owocami modlitwy.

Zapraszamy serdecznie wszystkich w wieku ok. 30 lat – zarówno osoby po rekolekcjach ignacjańskich
jak i tych, którzy chcą poznać modlitwę medytacyjną.

kontakt: wspólnotajana(at)gmail.com

      W poniedziałek 11 listopada 2019 r. obchodzimy 12. rocznicę konsekracji naszego kościoła. Wdzięczni Bogu za dar świątyni modlimy się za wszystkich dobroczyńców.

     Dzień 11 listopada 2007 r. był radosnym dniem konsekracji naszego kościoła, której w imieniu Ks. Arcybiskupa Metropolity dokonał Ks. Biskup Marian Duś. Na ten moment parafia św. Szczepana czekała 58 lat. To pierwsza parafia erygowana przez Arcybiskupa (wówczas) Stefana Wyszyńskiego, gdy objął Archidiecezję Warszawską.

      W marcu 1998 roku, przy ofiarnym udziale parafian, rozpoczęto budowę kościoła. We wrześniu Ks. Prymas Kard. Józef Glemp dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego, Mszę św. koncelebrowano już w murach kościoła. We wrześniu 1998, na jubileusz 50-lecia Parafii kościół był "pod dachem". Jubileusz obchodzono w budującej się świątyni (19.09.1999) i od tego czasu regularnie sprawowano Eucharystię w kościele - najpierw tylko w niedzielę (w dzień powszedni w kaplicy).

 źródło: szczepan.org.pl

czytaj dalej: gazetka parafialna nr 3/2019