Pierwsze czytanie:
(Iz 56, 1. 6-7)
Psalm responsoryjny:
(Ps 67 (66), 2-3. 5 i 8 (R.: por. 4))
Drugie czytanie:
(Rz 11, 13-15. 29-32)
Śpiew przed Ewangelią:
(Por. Mt 4, 23)
Ewangelia:
(Mt 15, 21-28)
Wiara niewiasty kananejskiej

Ewangelia według Świętego Mateusza
(Mt 15, 21-28)

Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem.

Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami». Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela». A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi».

On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.

    Wiara potrafi zrobić cuda. Bo oto coś, co wydawało się być po ludzku, że jest nierealne do zrobienia, a z pomocą Bożą jest tak łatwe do zrealizowania. Wiara przenosi naszą rzeczywistość w zupełnie inny wymiar. Jest w niej bowiem nadzieja, która otwiera nową przestrzeń patrzenia na drugiego człowieka i świat. Wierzyć, to znaczy zaufać, to powierzyć się Komuś, dać się cały w opiekę, bo po prostu zaufać. Nie jesteśmy już sami, jest z nami Ktoś, kto zawsze pomoże nawet wtedy, kiedy jest bardzo źle…

    Jezus dawał każdego dnia ludziom wiarę, która dodawała otuchy i nadziei, że to, co dzieje się w ich życiu ma jakiś sens. Nie ma nic gorszego, niż poczucie pustki, która odbiera sens każdej minucie naszego życia. Jezus rozumiał to, dlatego istotnym elementem uzdrowienia fizycznego było nawrócenie ducha, które dawało każdemu człowiekowi moc podejmowania się trudu życia…

źródło: deon.pl